சுக்கில் இருக்கு சூட்சுமம் !!!

========================

மூலிகைப் பொருட்களில் ‘‘சுக்கு எப்போதும் வீடுகளில் இருக்கும் மூலிகைப் பொருட்களில் ‘‘சுக்கு’’ முதலிடம் பெறுகிறது.
சுக்கிலிருக்குது சூட்சுமம்’’ என்னும் பழமொழி இதன் மருத்துவ குணங்களை, முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகிறது. அன்றாட சமையலில், பண்டம் பலகாரங்களில் சுக்கு மணம், சுவை ஊட்டுகிறது. சுக்கு, கருப்பட்டி இட்டு ‘‘சுக்கு நீர்’’ தயாரித்துக் குடிப்பது தமிழ் நாட்டில் பண்டைக்காலத்திலிருந்தே வழக்கத்தில் உள்ளது. இது உடல்நலம் தரும் தமிழ்நாட்டு பானம் என்பர்.

சுக்கைத் தயாரிக்கும் பக்குவம்:

இஞ்சியை பக்குவம் செய்து கிடைப்பது ‘‘சுக்கு’’. அறுவடை செய்த இஞ்சியை ஒருநாள் முழுதும் நீரில் ஊற வைத்து, மூங்கில் குச்சிகளைக் கொண்டு, இஞ்சியின் மேல் தோலை நீக்கி, பின்னர் ஒருவாரம் சூரிய ஒளியில் நன்கு காயவைத்துக்கிடைப்பதுதான் ‘‘சுக்கு’’. இஞ்சியின் தரத்தைப் பொறுத்தும், வகைகளைப்
பொறுத்தும் 100 கிலோ இஞ்சியிலிருந்து 18 முதல் 25 கிலோ காய்ந்த சுக்கு கிடைக்கும். சுக்கை நன்கு சேமித்து வைத்தால், ஒரு வருடம் வரை அவ்வவ்போது பயன்படுத்தலாம்.

சுக்கு மொழிகள் பத்து:

1. தொக்குக்கு மிஞ்சிய தொடுகறி இல்லை, சுக்குக்கு மிஞ்சிய மருந்து இல்லை.

2. சுக்கு சுவையில் மிகக் காரம், பயனில் மிக இனிமை.

3. சுக்குக்கு மிஞ்சிய மருந்தில்லை, சுதந்திரத்திற்கு மிஞ்சிய உயர்வில்லை.

4. மசக்கை உள்ளவளுக்கு ஏலக்காய், சுக்கைத் தின்றவளுக்கு சுகப்பிரசவம்.

5. சுக்கு அறியாத கஷாயம் உண்டா?

6. இஞ்சி காய்ந்தால் சுக்கு, எப்போதும் சோம்பி இருப்பவன் மக்கு.

7. பல்வலிக்கு கிராம்பு, பக்கவாதத்திற்கு சுக்கு.

8. சுக்கும், தேனும் மக்குப்பிள்ளையையும் சுறுசுறுப்பாக்கும்.

9. சுக்கை நம்பியவன் எக்காலத்தும் நோய்க்கு அஞ்சான்.

10. சுக்கிடம் தஞ்சமடையும் அஜீரணம்.

பொதுப்பயன்கள்:

பித்தம் அகற்றும். வாயுத்தொல்லையை வேரறுக்கும். அஜீரணத்தைப் போக்கும். வலி அகற்றி, மாந்தம் மாய்க்கும். மலக்குடல் கிருமிகளை அழிக்கும். சளியைக் குணப்படுத்தும். மூட்டுவலியை மொத்தமாய் ஓட்டும். வாதமகற்றி.

மருத்துவப் பயன்கள்:

1.சுக்குடன் சிறிது பால் சேர்த்து, மைய்யாக அரைத்து, நன்கு சூடாக்கி, இளஞ்சூடான பதத்திற்கு ஆறினதும், வலியுள்ள கை, கால் மூட்டுகளில் பூசிவர மூட்டுவலி முற்றிலும் குணமாகும்.

2. சுக்கைத் தூள் செய்து, எலுமிச்சை சாறுடன் கலந்து குடித்தால் பித்தம் விலகும்.

3. சுக்கு, மிளகு, தனியா, திப்பிலி, சித்தரத்தை இவ்வைந்தையும் இட்டு கஷாயம் செய்து பருகிவர, கடுஞ்சளி மூன்றே நாட்களில் குணமாகும்.

4. சிறிது சுக்குடன், ஒரு வெற்றிலையை மென்று தின்றால், வாயுத்தொல்லை நீங்கும்.

5. சுக்கு, வேப்பம்பட்டை போட்டு கஷாயம் செய்து குடித்துவர, ஆரம்பநிலை வாதம் குணமாகும்.

6. சுக்குடன் சிறிது நீர் தெளித்து, விழுதாக அரைத்து, நெற்றியில் தடவினால் தலைவலி வந்தவழியே போய்விடும்.

7. சுக்கு, கருப்பட்டி, மிளகு சேர்த்து, ‘‘சுக்கு நீர்’’ காய்ச்சிக் குடித்து வர உடல் அசதி, சோர்வு நீங்கி சுறுசுறுப்பு ஏற்படும்.

8. சுக்குடன், தனியா வைத்து சிறிது நீர் தெளித்து, மைய்யாக அரைத்து உண்டால், அதிக மது அருந்திய போதை தீர்ந்து இயல்பு நிலை ஏற்படும்.

9. சுக்கோடு சிறிது வெந்தயம் சேர்த்துப் பொடியாக்கி, தேனில் கலந்து சாப்பிட்டால், அலர்ஜி தொல்லை அகலும்.

10. சுக்கு, மிளகு, சீரகம், பூண்டு சேர்த்து கஷாயம் செய்து காலை, மாலை குடித்துவர மாந்தம் குணமாகும்.

11. சுக்குடன், சிறிது துளசி இலையை மென்று தின்றால், தொடர் வாந்தி, குமட்டல் நிற்கும்.

12. சுக்குடன், மிளகு, சுண்ணாம்பு சேர்த்து மைய்யாக அரைத்துப் பூசிவர, தொண்டைக் கட்டு மாறும். குரல் இயல்பு நிலைபெறும்.

13. சிறிது சுக்குடன், சின்ன வெங்காயத்தை வைத்து அரைத்துச் சாப்பிட்டால், மலக்குடலில் உள்ள தீமை தரும் கிருமிகள் அழியும்.

14. சுக்குடன், கொத்தமல்லி இட்டு கஷாயம் செய்து பருகினால் மூலநோய் தீரும்.

15. சுக்கு, ஐந்து மிளகு, ஒரு வெற்றிலை சேர்த்து மென்று தின்று, ஒரு தம்ளர் நீர் குடித்தால் தேள், பூரான் கடி விஷம் முறியும்.

16. சுக்கு, அதிமதுரம் இரண்டையும் தூள் செய்து, தேனில் கலந்து சாப்பிட்டுவர குற்றிருமல் குணமாகும்.

17. தயிர்சாதத்துடன், சிறிது சுக்குப்பொடி இட்டு சாப்பிட்டால், வயிற்றுப்புண் ஆறும்.

18. சுக்கு, மிளகு, பூண்டு, வேப்பிலை இவைகளைச் சேர்த்து கஷாயம் செய்து, தினம் மூன்று வேளை வீதம் இரண்டு நாட்கள் குடித்துவர விஷக்காய்ச்சல் குறையும்.

19. சுக்கு, மிளகு, சீரகம் இட்டு எண்ணெய் காய்ச்சி, தலைக்குத் தேய்த்துக் குளித்துவர, நீர்க்கோவை நீங்கும். ஈர், பேன் ஒழியும்.

20. சுக்குத்தூளுடன் உப்பு சேர்த்து பல் துலக்கிவர, பல்வலி தீரும். ஈறுகள் பலம் பெறும். வாய்துர்நாற்றம் விலகும்l


சுக்குக்கு மிஞ்சிய மருந்துமில்லை; சுப்பிரமணியருக்கு மிஞ்சிய தெய்வமுமில்லை என்று தமிழில் ஒரு பழமொழி உண்டு. முறைப்படி உலரவைத்த இஞ்சிதான் சுக்கு. இந்தியாவின் ஐந்து இன்றியமையாத நறுமணப் பொருட்களில் ஒன்று. Gingiber Officnallinn எனும் தாவரவியல் பெயர் கொண்ட இந்த மூலிகை இந்தியமக்களின் அன்றாட உணவிலும் மருத்துவத்திலும் பெரும்பங்கு வகிக்கிறது.

புவியில் உற்பத்தியாகும் அளவில் 50 விழுக்காடு இந்தியாவில்தான் உற்பத்தியாகிறது. அதில் கேரளாவில் 70 விழுக்காடு விளைகிறது. அதிலும் கொச்சியில் விளையும் வகைதான் புவியிலேயே சிறந்ததாகக் கருதப்படுகிறது. கடந்த ஆண்டுகளில் ஐம்பது நாடுகளிக்கு சராசரியாக 7 ஆயிரம் டன் அளவுவரை சுக்கு ஏற்றுமதியாகியுள்ளது.

தொன்மைக்கால கிரேக்கர்களும், ரோமாபுரி மக்களும் இதை விரும்பி செங்கடல் வழியாக அரேபிய வணிகர்களிடமிருந்து வரப்பெற்றார்கள். செம்மண் சேர்ந்த வண்டல்மண் அல்லது இரும்பகக் களிமண் சேர்ந்த வண்டல் மண்ணில் இது செழிப்பாக வளரும். இதில் அடங்கியுள்ள சத்துக்க்கள் பின்வருமாறு,
புரதம் 8.6
கொழுப்பு 6.4
கால்சியம் 0.1
பாஸ்பரஸ் 0.15
இரும்பு 0.011
சோடியம் 0.03
பொட்டாசியம் 1.4
கலோரி மதிப்பு 100 கிராம் அளவில் 300 கலோரி அளவு
உயிர்ச்சத்துக்கள் (Vitamins) A 1175U, B1 0.05 மி.கி., B2 0.13 மி.கி., நியாசின் 0.9 மிகி, C 12 மி.கி.

சித்தர்கள் இதற்கு விடமுடியாத அமுதம் என்று காரணப் பெயரிட்டுள்ளார்கள். சுக்குக்கு புறணி ஆதாவது மேல் தோல் நச்சு. அதை நீக்கினால் உள்ளிருப்பது அமுதம். இது ஏகநிவாரணி என்றும் அழைக்கப்படும். இதன் முக்கியப்பணி வெப்பமுண்டாக்கி, பசித்தீயைத் தூண்டி வாயுவை அகற்றுதல். ஒரு துண்டு சுக்கு வாயிலிட்டு மெல்ல பல்வலி, தொண்டைக்கட்டு, குரல் கம்மல் தீரும். சுக்குப்பொடியை சிறு முடிச்சாகக் கட்டி காதில் சொருகிவைக்கக் காதடைப்பு, வலி, சீதளம் நீங்கும். தாய்ப்பால் அல்லது பால்விட்டரைத்து பற்றுப்போட தலைவலி தீரும். இதனுடன் சிறிது பெருங்காயம் சேர்த்து பால்விட்டரைத்து மூட்டுவலி, இடுப்பு வலிக்குப் பற்றுப்போட நலமடையும்.
சுண்டைக்காயளவு சுக்குப்பொடி எடுத்து தூய்மையான வெள்ளைத்துணியில் முடிந்து, 5 மில்லி லிட்டர் அளவு பாலில் ஊறவைத்து 5 நிமிடங்கள் கழித்து முடிச்சை எடுத்துவிட்டு அந்தப்பாலை இரண்டு கண்களிலும் சில சொட்டுக்கள் விட்டால் அதிகக்கோபம், மன அழுத்தம், மன நோயாளிகளின் வெறியாட்டம் ஆகியவை தீர்ந்து மன அமைதி ஏற்படும். (இவ்வாறு செய்யும்போது முதலில் எரிச்சலுண்டாகும் பின் குளிர்ச்சியாக மாறும்). தலைவலி, சீதளம் நீங்கி மன அகங்காரத்தை ஒடுக்கும்.

ஒரு குவளை பாலில் 2 கிராம் அளவு சுக்குப்பொடியும் சர்க்கரையும் சேர்த்து காலை மாலை பருகினால் மூட்டுவலி, வாயு, அசதி நீங்கி உடற்சுமை குறையும்.

உப்பைத்தண்ணீர் விட்டரைத்து சுக்கின்மேல் கவசம் போல்தடவிக் காயவைத்து, கரிநெருப்பில் சிறிது சுட்டு எடுத்து நன்கு சுரண்டிவிட்டு பொடித்து கண்ணாடிக்கலனில் மூடிவைக்கவும். இதனைச் சுண்டைக்காயளவு காலை, மாலை உணவுக்கு முன் புளித்த மோரில் கலந்துதர பசிக்குறைவு, வயிற்றுப்பொருமல், இரைச்சல், சூட்டுப் பேதி நீங்கும்.

இந்தப்பொடி 50 கிராம் அளவு, மிளகுப்பொடி 10 கிராம் அளவு எடுத்து அதனுடன் சம அளவு நாட்டுச்சர்க்கரை சிறிது நெய் விட்டு இடித்து சுக்குருண்டை செய்துவைத்துக்கொண்டு குழந்தைகள் முதல் பெரியவர்கள் வரை அனைவரும் காலை மாலை உட்கொண்டு வருவதால் பசியின்மை, வயிற்றுவலி, வாயு, இருமல், வாந்திபேதி, பேதி, குமட்டல், சுவையின்மை, அடிக்கடி வரும் காய்ச்சல், இதய நோய்கள், நரம்பியல் பிணிகள் நீங்கும்.
குழந்தை பெற்ற தாய்மார்கள் பொரியும் சுக்குப்பொடி உருண்டையும் காலை மாலை வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட்டுவருவதால் சீதளம் நீங்கிக் கருப்பை தூய்மையாகி குழந்தைக்கு நல்ல பாலும் உடலில் உற்பத்தியாகும். சர்க்கரைக்கு மாற்றாக பனை வெல்லம் சேர்ப்பது இன்னும் சிறப்பானதாகும்.
சுக்குப்பொடி 200 கிராம், வறுத்த மிளகு, திப்பிலி, வகைக்கு 25 கிராம் அளவு அதிமதுரப்பொடி, சிறியாநங்கைப் பொடி வகைக்கு 25 கிராம், இந்துப்பு 5 கிராம் அளவு கலந்து வைத்துக்கொண்டு, காலை மற்றும் இரவு உணவுக்கு முன் 2 கிராம் அளவு எடுத்து தேன் கலந்து உண்டு பின் வெந்நீர் குடிப்பதால் கொழுப்பும் உடல் பருமனும் குறையும். பித்தம், வாயு, கபம் குறையும்.

இது உலர்த்தப்படாமல் இஞ்சியாக இருக்கும்போது, தோல் சீவி சாறு எடுத்து 10 நிமிடங்கள் தெளியவைத்து சம அளவு எலுமிச்சைச் சாறும் தேனும் கலந்து காலை 6 மணிக்கும் மற்றும் மாலை 5 மணிக்கும் 1 தேக்கரண்டி அளவு சாப்பிடுவதால் வாய்க்கசப்பு, பித்தம், தலைச்சுற்றல், உதிரக் கொதிப்பு, செரியாமை, பசியின்மை நீங்கி குழந்தைகளும் பெரியவர்களும் முறையாகப் பசித்து சாப்பிடுவார்கள்.
சாப்பிடாத குழந்தைகளை அடித்து விரட்டுவதைவிட்டு இதைச் செயலபடுத்திப் பயனடையுங்கள். இது ஜம்பீர மணப்பாகு என்ற பெயரில் நமது மையத்தில் கிடைக்கிறது.

இஞ்சியைத் தோல் சீவி சிறுவில்லைகளாக அறுத்து தேனில் போட்டு சிலநாட்கள் வெய்யிலில் வைத்தெடுத்துக் கண்ணாடிக்கலன்களில் அடைத்து வைத்துக்கொள்ளவும். இந்த இஞ்சித்தேனூறலை காலை வெறும் வயிற்றில் 5 துண்டு சாப்பிடுவதால் மேற்கண்ட நன்மைகளைப் பெறலாம். இது ஒரு கற்பமுறை. செரியாமைக் கோளாறுகளை விரட்டிவிட்டால் வேறெந்த நோயும் நம்மை அணுகாது. எனவே இஞ்சியையும் சுக்கையும் பயன்படுத்தி நலமுடன் வாழ்வோம்


காலையில் இஞ்சி... கடும்பகல் சுக்கு!

காலையில் இஞ்சி, கடும்பகல் சுக்கு, மாலையில் கடுக்கா‌ய்... மண்டலம் தின்றால் கோலை ஊன்றி குறுகி நடப்பவன் கோலை வீசி குலுக்கி நடப்பனே... என்று சித்த மருத்துவத்துல சொல்றாங்க. இந்த வரிகளோட அர்த்தம் என்னன்னா... நல்ல உடல் நலத்தோட வாழணும்னா மேலே சொன்னபடி காலை வேளையில இஞ்சி சாப்பிடணும். காலங்காத்தால இஞ்சியை சாப்பிடணுமானு நீங்க கேட்குறது எனக்கு புரியுது? அதேநேரத்துல நாங்க சாப்பாட்டுல இஞ்சி, பூண்டு தவறாம சேர்ப்போம்னு சிலபேர் சொல்றதும் எனக்கு கேட்குது.

இஞ்சியை சாறாக்கி காலைல குடிக்கணும். சாறு எடுத்தவுடனே பத்து நிமிஷம் அப்பிடியே வச்சீங்கன்னா அடியில (வெ‌ள்ளையும் மஞ்சளும் கலந்த நிறத்துல) வண்டல் படியும். அதை அப்பிடியே விட்டுட்டு மேல தெளிஞ்ச நீரை மட்டும் எடுத்து குடிக்கணும். காலையில் வெறும் வயித்துல குடிச்சா நல்லது. வெறுமனேயும் குடிக்கலாம், தேன் சேர்த்தும் குடிக்கலாம். டீயில போட்டும் குடிக்கலாம். இப்பிடி குடிக்கிறதுனால அஜீரணக்கோளாறு சரியாகும்.

ரத்த அழுத்தம், இருதயக்கோளாறுக‌ள் சரியாகும். வயித்துப்புண்... அதுதான் அல்சர்னு சொல்றாங்களே, அது இருந்தா குடிக்காதீங்க. மத்தபடி சாதாரணமா குடிக்கலாம். தினமும் குடிக்கணும்னு அவசியம் இல்லை. பாதிப்புக‌ள் இருக்குறவங்க ஒரு மண்டலம் (48 நா‌ள்) குடிக்கலாம். பிறகு வாரத்துல ஒருநா‌ள் குடிச்சிட்டு வந்தாலே போதும். ரத்த அழுத்தம் குறையும்போது இஞ்சி சாறை குடிக்கலாம். இந்த மாதிரி நேரங்க‌ள்ல தலை வலிச்சிக்கிட்டு உட்காரவும் முடியாம, நிக்கவும் முடியாம ஒரு மாதிரி பண்ணும். அப்போ இஞ்சி சாறோட தேன் கலந்து குடிச்சா 5 இல்லைனா 10 நிமிஷத்துல தலைவலி நிக்குறதோட ரத்த அழுத்தம் சரியாயிரும். அதுக்கு அப்புறம் தேவையானத சாப்பிட்டு ரத்த அழுத்தத்தை சரி செஞ்சா பிரச்சினையில்லை.

இஞ்சியை துவையல் செஞ்சும் சாப்பிடலாம். இஞ்சி ரசம், இஞ்சி குழம்பு, இஞ்சி ஜூஸ் சாப்பிடலாம். இஞ்சி ஜூஸ் எப்பிடி செ‌ய்யணும்னா இஞ்சியை சாறு எடுத்து வடிகட்டி அதோட எலுமிச்சை சாறு, நெல்லிக்கா‌ய் சாறு, தேன், சர்க்கரை சேர்த்தா ஜூஸ் ரெடி. இதை காலை நேரத்துல குடிச்சா வயிறு எரிச்சல் இல்லாம ஆரோக்கியமா இருக்கும். இஞ்சி ஜூஸை புதுசா சாப்பிட்டா சில பேருக்கு ஒத்துக்கிடாது. அதனால முதல்ல வாரத்துல ஒருநா‌ள் சாப்பிடுங்க, பிறகு விருப்பம்போல சாப்பிடுங்க. இஞ்சி முரப்பாவும் சாப்பிடலாம்.


அடுத்ததா.. கடும்பகல்ல சுக்கு சாப்பிடுங்க. கடும்பகல்ல அவனவன் வேலை பாத்திட்டு இருக்கும்போது இதயெல்லாம் எங்க செ‌ய்யுறது. சாயங்கால நேரத்துல செ‌ய்யுங்க. ஆமா... சுக்கை வெறுமனே எப்பிடி சாப்பிடுறது? சுக்கு காபி போட்டு சாப்பிட்டா சூப்பரா இருக்கும். இதுக்கு என்னென்ன தேவைனா மிளகு ஒரு பங்கு அதைவிட 2 மடங்கு சுக்கு, இந்த சுக்குக்கு இன்னொரு பங்கு கொத்தமல்லி... அதாவது தனியா. கொஞ்சம் ஏலக்கா‌ய் சேர்த்துக்கோங்க. இதை எல்லாத்தயும் பொடி பண்ணி வச்சிக்கோங்க. அதோட துளசி, தூதுவளை, நொச்சி, ஆடாதொடை, ஓமவல்லி இலைக‌ள் கிடைச்சா சேர்த்துக்கலாம்.

இது எல்லாத்தையும் தேவையான அளவு தண்ணி விட்டு கொதிக்க வச்சி வடிகட்டி கருப்பட்டி... அதாவது பனைவெல்லம் சேர்த்து குடிச்சீங்கன்னு வச்சிக்கோங்க. ஜலதோஷம், சளி, இருமல், தொண்டைக்கட்டு எல்லாம் சரியாகிடும். மழைக்காலத்துல இத குடிச்சிட்டு வந்தாலே போதும். வைத்தியரு, டாக்டருனு அலைய வேண்டியதில்லை. இந்த சுக்கையும் ரசம் வைக்கலாம், குழம்பு வைக்கலாம். ஜலதோஷம் தொடங்குற நேரத்துல வர்ற தலைவலினாலும் சரி, வேற சில காரணங்களால வர்ற தலைவலினாலும் சரி சுக்கை கொஞ்சம் தண்ணி விட்டு ஒரசி (இழைத்து) நெத்தியில பத்து போட்டா அஞ்சே நிமிஷத்துல தலைவலி பஞ்சா பறந்துரும்.

மாலையில் கடுக்கா‌ய். சாயங்காலம் சுக்கை சாப்பிட்டுட்டு கடுக்கா‌ய் சாப்பிடணுமானு நீங்க ‘ஙே’னு முழிக்கிறது புரியுது. ராத்திரியில வச்சிக்கோங்க. சாப்பிட்டுட்டு தூங்கப்போற நேரத்துல கடுக்கா‌ய் கசாயம் குடிங்க. காலையில் எந்த பிரச்சினையும் இல்லாம காலைக்கடனை கழிக்கலாம். கடுக்காயை சாப்பிடுறதுலயும் ஒரு முறை இருக்கு. கடுக்கா‌ய் முழு கடுக்காயையும் போட்டுறக்கூடாது. ரெண்டு தட்டு தட்டி தோலை மட்டும் எடுத்துக்கோங்க, கொட்டையை தூர போட்டுருங்க.

ஒரு ஆளுக்கு ரெண்டு கடுக்கா‌ய் போதும். தண்ணி விட்டு நல்லா கொதிக்க வைங்க. நல்லா சுண்டினவுடனே சூடு ஆறினதும் மடக்குனு குடிச்சிருங்க. துவர்ப்பா இருக்கும். வாந்தி கீந்தி எடுத்திராதீங்க. பாக்கு, பான்பராக்குனு எந்தெந்த கருமத்தையெல்லாமோ சாப்பிடும்போது இதை சாப்பிடுறதில தப்பே இல்லை. காலையில ரெண்டு கடுக்காயோட பலனை நல்லாவே உங்களால உணர முடியும்.

மூலிகை குடிநீர் (சுக்கு காபி)

சுமார் ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன் நம் நாட்டில் மக்களின் உணவுகள் மிக எளிமையாக இருந்தன. வந்த நோய்களும் குறைவு. அவையும் சாதாரண வியாதிகளே. ஏதாவது வந்தால் குடும்பத்தில் தாய்மார்கள் தனக்கு தெரிந்த கைவைத்தியம் செய்து கொள்வார்கள். அனுபவம் மிகுந்த முதியவர்கள் ஆலோசனை சொல்லுவார்கள். இந்த ஆலோசனையில் ஒன்று சுக்குத் தண்ணீர் என்பது. அதாவது சுக்கைத் தட்டிப் போட்டு கஷாயம் போல கொதிக்க வைத்து அவசியமானால் சிறிது நாட்டுச் சர்க்கரை சேர்த்து சாப்பிடுவார்கள். இது பல நோய்களுக்கும் நல்லது. இதுவே சுக்கு நீர், சுக்கு காபி, சுக்கு வெந்நீர், சுக்கு மல்லி காபி, கொத்து மல்லி காபி, என்று பலவாறாக ஆகியது.

காலை மாலை இனிய பானம்:

பழக்கத்திற்கும் வழக்கத்திற்கும் விளக்கத்திற்கும் இடையில் தவிப்போருக்கு உதவுவது சுக்கு காபி. சூடாக சாப்பிட வேண்டும் என்ற ஆசையை நிறைவு செய்கிறது. காரமும் இனிப்பும் இருப்பதால் ஒரு நிறைவு ஏற்படுகிறது. காலை மாலை பானங்களுக்கு பொருத்தமானது இந்த சுக்கு காபி.

பவுடர் தயாரிப்பு:

சுக்கு, கொத்தமல்லி, சீரகம் மூன்றும் முக்கிய பொருட்கள். சுக்கு, சீரகம் ஒரு மடங்கு எடை. அவரவர் ருசிக்கேற்ப அளவுகளை மாற்றலாம். பூக்கள், வேர்கள், பட்டைகள், வாசனைப் பொருள்கள், என விரும்பிய எதுவும் சேர்க்கலாம்.


அவையாவன:

கருங்காலி, செஞ்சந்தனம், ரோஜா இதழ், தாமரை இதழ், செம்பருத்தி, ஆவாரம் பூ, ஏனம், ஜாதிக்காய், மிளகு, குங்குமப்பூ, ஜாதிப் பத்திரி, வெட்டிவேர், நன்னாரி வேர், வாய் விளங்கம், பதிமுகம், இருவேலி, துளசி, வெள்ளருகு, ஆரஞ்சுத் தோல் முதலியன. இவற்றைக் காய வைத்து அளவு பார்த்து சேர்க்க வேண்டும்.

ஒரு டம்ளர் தயாரிக்க

ஒரு டம்ளர் நீரில் அரை ஸ்பூன் தூளும், இரு ஸ்பூன் கரும்புச் சர்க்கரையும், (நாட்டுச் சர்க்கரை/ பழுப்பு சர்க்கரை/ கருப்பட்டி/ வெல்லம்) போட்டு நன்கு கொதிக்கவிட்டு இறக்கி மூடி வைத்து நன்கு ஆறின பின்பு வடிக்கட்டி சாப்பிடலாம். சிறிது பால் அல்லது தேங்காய் பால் கலந்து சாப்பிடலாம். மிக சுவையாக இருக்கும். காலை, மாலை மற்றும் இரவு உணவிற்கு முன்/ பின் என எந்த நேரமும் சாப்பிடலாம். டீ, காபி, பால் மற்றும் விலை மிக்க பாட்டில்/டின் பானங்கள் போன்றவற்றிற்கு சிறந்த மாற்று பானாமாகும். அதன் கெடுதல் இதில் இல்லை. குழந்தைகள் முதல் பெரியோர் வரை சாப்பிடலாம்.

செரிமான குறைவு, பசியின்மை, மந்தம், வாயு, மலச்சிக்கல், சளி-ஆஸ்துமா, சர்க்கரை, சோம்பல் போன்றவற்றிற்கு பலனளிக்கும்.
அற்புத முதலுதவி மருந்து நெஞ்சு வலி, இருதய தாக்கு, மூட்டு வலி, வயிற்று பொருமல், ஆஸ்துமா, வாயுதொல்லை போன்ற அனைத்து நோய்களுக்கும் இது சிறந்த முதலுதவி பானமாகும்.

இயற்கையாய் உடல் சூட்டை தணிக்க

சிலருடைய உடலை தொட்டால் ஜீரம் அடிப்பது போல் சுடும். ஜீரம் ஏதும் இருக்காது. ஆனாலும் உடல் சூடாகவே இருக்கும். இதை உடற்காங்கை என்பார்கள்.

உடலுக்கு இயற்கையான சூட்டை தருவது உணவு. உடல் இயங்கிக் கொண்டே இருப்பதால், சூடு ஒரே நிலையில் இருக்கும். இந்த சூடு வேறு, உடற்காங்கை என்பது வேறு!

உடற்காங்கை தான் பல நோய்களுக்கு காரணமாகிறது. அஜீரணம், மூட்டுவலி, இளநரை, பாலியல் கோளாறுகள், மாதவிடாய் கோளாறுகள் வாய்வுத்தொல்லை, மூலம் இவைகள் உண்டாகும் காரணங்களில் அதீத உடல் உஷ்ணமும் ஒரு காரணம். உடல் உஷ்ணம் கண்களை பாதிக்கும்.

உடற்காங்கை அதிகமாக காரணங்கள் கோபம், மனக்கவலை, பயம், தாபம் இவை உடற்சூட்டைக் கூட்டும். உள்ளங்கை, விலா, தலை நெற்றி இவற்றை தொட்டுப்பார்த்தால் சூடு தெரியும்.

அடுத்த முக்கிய காரணம் உடலிலிருந்து வெளியேறாமல் தங்கி விடும் மலப்பொருட்கள் தான். உடலில் நச்சுப் பொருட்கள் தங்குவது எப்போது கெடுதலை வினைவிக்கும்.

1. உடலுக்கு எண்ணை பதமிடுதல் அவசியம். தலைக்கு எண்ணை தேய்த்து குளிக்க, உடற்சூட்டினால் பொலிவிழக்கும் தலைமுடி மீண்டும் கருமையடையும். இளநரையை தவிர்க்கலாம். ஈரமுள்ள தலையில் எண்ணை தடவாமல், உலர்ந்த கேசத்தில் எண்ணை தடவி பின் குளிக்க வேண்டும். தலையின் எண்ணை தடவாமல் ஸ்நானம் செய்வதும், ஸ்தானத்திற்கு பின் ஈரத்தலையில் எண்ணை தடவுவதும், நீர்கோர்வை, சளி, நரை இவற்றை வரவழிக்கும். கேசத்திலும், தோலிலும், எண்ணைப் பசை இருந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். அப்போது உடல் உஷ்ணம் குறையும்.

2. இரவு படுக்கப் போகும் போது உள்ளங்கால்களில் நல்லெண்ணை தடவி, தேய்த்து பிடித்து விட்டுக் கொண்டால், கண்களின் எரிச்சல், காங்கை குறையும்.

3. எண்ணை குளியலுக்கு உகந்தவை சூடாக்கப்பட்ட நல்லெண்ணை, திரிபலாதி தைலம், பிருங்காமல தைலம், பொன்னாங்கண்ணி தைலம், போன்றவை பல பலன்களை அளிக்கும். ஆயுர்வேத மருத்துவரின் உதவியோடு, உங்களுக்கு பொருந்தும் தைலத்தை தேர்ந்தெடுக்கவும். கரிசிலாங்கண்ணி, இலைகள், நெல்லி முள்ளி, மருதாணி, எள், இவற்றை தனியாக அரைத்தோ, இல்லை பால்விட்டு அரைத்தோ, சிறிது சூடு செய்து, குளியலுக்கு உபயோகிக்கலாம்.

4. உடலில் தங்கியுள்ள விஷமாகும் கழுவுப் பொருட்களை வெளியேற்ற விரேசன மருந்துகளை, டாக்டரின் அறிவுரைப்படி உட்கொள்ளவும். தினமும் மலம் கழிக்க இவை உதவும். மாதம் ஒரு முறை பேதி மருந்து உட்கொண்டால், வயிறு சுத்தமாகும். திராஷை கஷாயம் போன்றவை இயற்கையாக பலன்தரும்.

5. எண்ணை குளியலை மேற்கொள்ளும் போது, எண்ணையை காய்ச்சி தேய்த்துக் கொள்வதே நல்லது. மிளகு, ஓமம், இவற்றை போட்டு எண்ணையை காய்ச்சுவது வழக்கம். கொம்பரக்கை போட்டு காய்ச்சிய எண்ணையை உபயோகித்தால் உடற்காங்கை குறையும்.

6. எண்ணை தேய்த்துக் கொண்டு குளிக்கையில் சூடான நீரையே பயன்படுத்த வேண்டும்.

7. ஒரு தேக்கரண்டி வெந்தயத்தை தண்ணீரில் ஒரு இரவு ஊற வைக்கவும். மறு நாள் காலையில் வெறும் வயிற்றில் இதை உட்கொள்ளவும். இதை இரண்டு நாட்களுக்கு செய்யவும்.

8. மதியம் உணவில் மோர் கலந்த சாதத்தில் இரண்டு மூன்று சிறு வெங்காயத்தை சேர்த்து, மூன்று நாட்களுக்கு சாப்பிடவும்.

9. தினமும் இரண்டு மூன்று நெல்லிகாயை உட்கொள்ளவும்.

10. வெள்ளரி சாறு, கேரட் சாறு, இவைகள் உடல் உஷ்ணத்தை குறைக்கும்.

11. இளநீர் உடல் உஷ்ணத்தை குறைப்பது சிறந்தது.

12. கசகசா விதைகளை பாலில் அரைத்து இந்த களிம்பை தலையில் தடவிக் கொண்டு குளிக்கலாம்.

13 . மேகம் முற்றினால் வெள்ளை, வெள்ளை முற்றினால் வெட்டை,வெட்டை முற்றினால் கட்டை.-கிராமத்து பழமொழி.

மேகம் என்றால் சூடு, உஷ்ணம் என்று பொருள். உடலில் உஷ்ணம் அதிகரித்தால் பெண்களுக்கு வெள்ளைப்படுதல் தோன்றும்.இந்நிலை நீடித்தால் வெள்ளை,வெட்டையாக மாறும். இந்நிலை நீடித்தால் உடல் மெலிந்து வேறு பல நோய்கள் தோன்றி இறக்கும் நிலை உருவாகும்.

சரி இதற்கு பழமொழியில் உள்ள மருத்துவம் எது என்றால்,இதில் உள்ள கடைசி வார்த்தைதான் மருந்து, அதாவது கட்டை இது சந்தனக்கட்டையை குறிப்பதாகும். இன்று சராசரியாக அதிகமாக பெண்களிடம் காணப்படும் நோய்களில் இதுவும் ஒன்று....

முற்றிய நிலை வெள்ளை வெட்டைக்கு தரமான சந்தன கட்டையை சிறிது பன்னீர் விட்டு அம்மியில் தேய்க்க தேய்க்க விழுது போல் வரும்.அதில் ஒரு டீஸ்பூன் அளவு எடுத்து ஒரிஜினல் சந்தன அத்தர் மூன்று சொட்டு விட்டு ஒரு தம்ளர் பாலில் கலந்து காலையில் வெறும் வயிற்றில் சாப்பிடவும்

இப்படி மூன்று நாட்கள் தொடர்ந்து சாப்பிட அதிக நாள்பட்ட வெள்ளை வெட்டை நோய் குணமாகும்....அம்மா சொல்படி கேட்டு,வெள்ளிக்கிழமை நல்லெண்ணெய் அரப்பு போட்டு குளிச்சீக்கிட்டு இருந்தா,உடல் சூடும் ஆகாது..வெட்டையும் வராது.. ஷாம்பு போட்டு குளிச்சிட்டு,மென்மையான உணவான இட்லியை மறந்து ஜீரணமாகாத பீட்ஸா வை சாப்பிட்டா எல்லாமே வரும்!!


14 . உடல் சூட்டை தணிக்க : இரவு சிறிது அளவு பாதாம் பிசின்னை தண்ணீரில் ஊறவைத்துக், மறுநாள் காலையில் பருக வேண்டும், சூடு தணியும் வரை எடுத்துக்கொள்ளவும் ! 50 கிராம் பிசின் 24 ரூபாய் ! அனைத்து நாட்டு மருந்துக் கடைகளிலும் கிடைக்கும் !

 

இயற்கையாய் உடல் சூட்டை தனித்து உடல் அழகும், ஆரோக்கியமும் பெற மேல் உள்ள குறிப்புகள் உதவலாம் ! மேல் உள்ள குறிப்புக்கள் ஒரு கைடு அவ்வளவே! 

A possible astronomical observatory at Dholavira

This post is as it is reproduction of an article by research scholars of Tata Institute of Fundamental Research.  This post will be removed if no approval got or there is a objection from the original authors to post their post on this blog!

                                                 M N Vahia1, 2 and Srikumar M Menon3
                                        1 Tata Institute of Fundamental Research, Mumbai
                           2 Manipal Advanced Research Group, Manipal University, Manipal, Karnataka
                    3 Manipal School of Architecture and Planning, Manipal University, Manipal, Karnataka

Abstract:

Astronomy arises very early in a civilisation and it evolves as civilisation advances. It is thetrefore logical that a civilisation of the size of the Harappan civilisation would have a vibrant knowledge of astronomy and structures to keep track of the heavens. These would have been useful for calendrical (including time of the day, time of the night, seasons, years and possibly even longer periods) and navigational purposes apart from providing an intellectual challenge to understanding the movement of the heavens. We suggest that structures dedicated to astronomy should have existed in all major cities. Dholavira, situated on the Tropic of Cancer, is believed to be a port city for trading with West Asia during the peak period of the Harappan civilisation when the sea levels were higher. We have therefore searched for an observatory in Dholavira.

The bailey at Dholavira slopes up towards the north and has two circular structures aligned to cardinal directions with openings in exact North and exact West. These two structures have layout, one opening in exact north and the other in exact east, which is significant in itself. We have surveyed these structures in detail. We simulate the movement of the sunlight inside the structure by assuming reasonable superstructure with a strategic hole in the ceiling. We show that the interplay of image and the architecture of the structure and its surroundings all seem to suggest that it is consistent with being an observatory. If this is true, then the Harappan observatories had fundamentally different design ideas from megalithic structures and were more akin to similar structures found in South America several millennia later.

1. Introduction
Harappan civilisation is the largest and the most sophisticated of the Bronze Age civilisations (Wright, 2010; Agrawal, Joshi, 2008, Possehl, 2002) in the world. During its peak period of 2500 BC to 1900 BC, it covered an area of more than 1.5 million square km and traded over several thousand kilometres to west Asia and the Horn of Africa. The civilisation itself was settled along the banks and upper reaches of two major rivers east of the Thar Desert.

One of its most interesting features is several large and medium sized settlements in the present day Kutch region of Gujarat (Rajesh and Patel, 2007). Studies of the sites in the Kutch region suggest that the Little Rann of Kutch was covered with water with a few scattered islands. Several Harappan settlements have been found along the higher points in the Kutch region suggesting that the sites in Gujarat were used as trading outposts from which the Harappans traded with West Asia. This is further reinforced by the nature of settlements, ports and industries found in this area. Several of these are urban centres and there are, villages, craft centres, camp sites, fortified places etc (Ratnagar, 2001).

1.1 About Dholavira
Dholavira is an important city of the Harappan civilization (Joshi, 2007). It is the largest site in Gujarat region. Located in the Little Rann of Kutch, it was set up on the banks of two seasonal rivulets (figure 1). It is close to a port from where extensive trading is believed to have taken place.

           Figure 1: Layout of Dholavira (from the Website of the Archaeological Survey of India http://www.asi.nic.in       /asi_exca_2007_dholavira.asp).

   

Table 1: Dimensions of Dholavira (from Danino, 2007)

Location                                                Measurements in meters 

                                                              Length      Width 

Lower town (entire city)                          771.1          616.9

Middle town                                            340.5          290.5

Ceremonial ground                                  283              47.5

Castle (inner)                                          114              92

Castle (outer)                                          151             118

Bailey                                                     120             120

The city is divided into smaller sectors based on understanding of such cities in other parts of the world. The precise reason for any region can only be conjectured. The dimensions of different parts of the city are given in table 1. The region of interest is the region marked out as Bailey in figure 1. It lies to the west of the Citadel which is an exclusive place of residence which may have housed the most important people in the city.

Figure 2: Picture of the structure in the bailey at Dholavira. There are two circular structures one in the bottom right of the picture and one in the centre. The one on the left has a central structure that faces exact North.

1.1.1. The Bailey
A photograph of the Bailey taken from the Citadel is given in figure2. In the Bailey region of the city is a structure with a plan-form that is markedly different from the rest of the structures in the city and from Harappan plan-forms in general. It consists of the plinth and the foundations of what was probably a 13-room rectangular structure, of which two are circular rooms embedded within. It is located west of the Citadel and is near the edge of the terrace forming the Bailey with a drop in the west. The flat featureless horizons to the north, west and south are visible without any obstruction, while to the east the mound of the citadel obscures the horizon to a large extent. The ground slopes down to the south, where one of the artificial water reservoirs is located which would have permitted a clear view of the southern horizon.
As can be seen from the figure 2 (for a ground plan of the same, see figure 3), the structure under discussion consists of components of circular and rectangular shapes in plan. Since most other residential and workshop buildings in Dholavira are rectangular, it is generally assumed that these belong to the Late Harappan or even later period. In addition, it is built on top of some pre-existing rectangular structure.
However, we suggest that the structure is not Late Harappan for the following reasons:
1) The structure consists of both rectangular and circular construction built to interlink with each other.
2) Structurally, in terms of wall construction and the nature of masonry work, the quality is consistent with the masonry work found in the rest of Dholavira.
We also suggest that the circular structures were designed for non-residential purposes. This is because of the following reasons.
1) The rectangular structures adjoining the circular structures have bathing and other utilitarian areas which are not evident in the circular structures.
2) Rectangular rooms are typically connected to one or more rooms while the circular structures have only one opening.
3) The circular rooms have very small internal area which will not make it convenient for residence unless it was connected to other rooms which is not the case with these two structures. In addition, the northern circular structure has a straight wall that divides the space into two, rendering each half too small for independent use.

However, it also clear that the structure is on top of some other structures which also seem to be of mature Harappan period. We therefore suggest that the entire Bailey area was reset at the peak period of the civilisation by filling it up in a manner that gives it its present shape.

1.1.2 Survey of the Bailey
We have surveyed the remains of the structure (Fig. 3) in December 2010 and noticed a few unique features of the construction. Firstly, at three places where the East – West oriented cross walls meet a North – South oriented wall, their points of intersection are offset by an amount equal to the thickness of the wall. Since the obvious common sense approach would have been to carry on the cross walls in the same line, it looks deliberately done as has been done in other parts of Dholavira. There are two circular rooms – one in the north (figure 4, henceforth Structure 1) and one in the west (figure 5, henceforth Structure 2). Of these, Structure 1 (figure 4) is like a spiral in plan. The line of the outer surface of its wall comes in line with its inner line at its northernmost point as it completes the structure. Structure 2 (figure 5) is nearly circular with an average diameter of 3.4 m and a wall thickness of 0.75m;. A straight wall of thickness 0.75m extends north-south into the room at this point for 4.0 m. A wedge shaped segment 1.5m on two sides and bounded by the curvature of the circular wall of the room is situated in the south west quadrant of the room.

Figure 3: Showing the plan of the structure with circular rooms in the Bailey at Dholavira. North is to the top.

Figure 4: The ground plan of the northern circular structure in the bailey at Dholavira

Figure 5: The ground plan of the western circular structure in the bailey at Dholavira. All dimensions are in metres

In addition to the survey, there are the following unusual aspects to the entire area.
1) Unlike all other regions, the Bailey area rises from South to North with an estimated inclination of 23.5o which corresponds to the latitude of the place. Hence standing at the southern end of the Bailey, the celestial North Pole would be seen at the top of the slope.
2) While the city walls of Dholavira is inclined by 6o + 0.5 to the exact north, the two circular structures point exactly to the northern (0o + 0.5) and the western (270o + 0.5) directions.
3) Unlike other structures, both have clearly laid out plan forms, further emphasizing the direction of importance for the structure.
4) Structure 1 has a small platform in the south-west part.
5) At the southern end of the Bailey structure are two deep square pits with no steps for entry which would be ideal to observe stars close to the azimuth even in the presence of light pollution, some amount of which would have existed even in those times.
We therefore investigate if this structure has any relation to astronomy.

1.1.3 Our reconstruction and simulations
The image of the composite structure in the Bailey, as per our reconstruction, is given in figure 6.
Assuming a height of 2.5m for the structure and entry to the two circular rooms (Structure 1 and 2) via the north and west respectively, we simulated the structure for response to solar geometry for the latitude of Dholavira. The assumptions and the simulation procedures are detailed below.

Figure 6: Showing the hypothetical reconstruction of the Dholavira Bailey structure with 2.5m high walls

For the north circle (Structure 1), we assume that the entry is via a break in the 2.5m high circular wall where the straight wall penetrates from the north. The width of the entry is taken as 0.50 m – which is the thickness of the straight wall. The straight wall is taken as a walkway only 0.60 m high. A flat roof was assumed for the structure, with a circular opening 0.50 m in diameter directly above the termination point of the straight wall.
In figure 7 we have shown the movement of the image of the circle of sunlight cast by the hole in the ceiling of Structure 1 for summer solstice day. In figure 8 we have given the movement of the circle of sunlight in structure 1 during winter solstice.
Upon simulation for summer solstice day, the circle of light cast by the aperture in the roof of Structure 1 slides down the circular wall in the west and across the floor and, at local solar noon, falls directly upon the extreme south portion of the straight wall before continuing across the floor and up the eastern portion of the circular wall. This is expected since we have deliberately positioned the aperture over the southern extreme of the straight wall and the sun is straight overhead at local solar noon on summer solstice for the latitude of Dholavira. But what it is probably significant is that, simulating the movement of the sun on winter solstice for the same geometry, the circle of light travels down the N-W part of the circular wall and when it is on the top surface of the straight wall, its northern edge grazes the bottom edge of the circular wall.
Note that at noon, the circle of sunlight is on the 60 cm high platform, grazing the base of the northern wall and when the circle moves to the floor past noon, it grazes the offset wall since the imaging plane is lower. This could possibly explain the strange plan-form of a spiral with the walls meeting offset by the wall thickness in the north.

Figure 7: The circle of light cast by the roof aperture for the northern circular structure at summer solstice.

Figure 8: The circle of light cast by the roof aperture for the northern circular structure on winter solstice.aption

 Similarly, for structure 2 (figure 9), we assume that the entry is via a break in the 2.5m high circular wall where the straight wall joins from the west. The width of the entry is taken as 1.30m – which is the thickness of the straight wall. The straight wall is once again taken as a walkway only 0.60m high. A flat roof was assumed for the structure, with a circular opening 0.50 m in diameter at the southern extreme.
In figures 9 and 10 we have simulated the movement of the Sun in Structure 2 and the light patterns clearly show that the structure’s design seems to be closely related to the play of the images.
Upon simulation for summer solstice day, the circle of light cast by the aperture in the roof slides down the circular wall in the south west and is on the floor at local solar noon, its southern edge grazing the bottom edge of the southern wall before continuing up the S-E portion of the circular wall. This is expected since we have deliberately positioned the aperture over the southern extreme and the sun is straight overhead at local solar noon on summer solstice at Dholavira. Simulating the sun’s movement on winter solstice day for this same geometry, the circle of light travels down the N-W part of the circular wall and when it is on the straight wall, its northern edge passes close to the bottom edge of the circular wall.

  Figure 9: The circle of light cast by the roof aperture for the western circular structure at summer solstice.

               
                 

Figure 10: The circle of light cast by the roof aperture for the western circular structure at winter solstice.

In figure 12 and 13 we have shown the sunlight patterns on summer and winter solstice for Structure 2 and it can be seen that the shadow of two outer flanking walls in the west touches the structure at characteristic locations indicating that these walls were probably made to note the exact point of sunset at solstice days.

It is seen that the two sections of E-W oriented walls to the west of the west circle frame the extreme points of setting of the sun as seen from the 1.30m wide slit in the circular wall. In other words, the shadow of the northern wall touches the northern extremity of the slit at sunset on summer solstice day and that of the southern of these walls touches the mid-point of the slit on winter solstice day.

Figure 11: The shadow of the flanking walls with respect to the slit in the western circular structure at sunset on summer solstice

 

Figure 12: The shadow of the flanking walls with respect to the slit in the western circular structure at sunset on winter solstice

  Discussion
The city of Dholavira is on the Tropic of Cancer (latitude 23o 26’ 22”). The location of structure 1 is latitude 23o 53’ 14.0” N; 70o 12’ 44.5”. However the earth’s axis of rotation fluctuates by about 0.5o over centuries (Vahia and Menon, 2011). Hence, we can assume that Dholavira lay exactly on the Tropic of Cancer. Hence the shadows of all the structures would be to the north of the structure except for the local solar noon of Summer Solstice when the Sun would come to the zenith and no shadows would be cast. This is clearly something a civilisation as complex as the Harappan civilisation must have noticed.
The Bailey structure of Dholavira is unusual in several ways. It is built on what seems to be an intentional incline that points to the celestial pole. It also has two circular structures, a rare structure for the rectangle- loving Harappans. However, from the workmanship and relation to the neighbouring structures, these structures seem to be contemporaneous to other structures in the Bailey. While structures of the Harappan civilisation do not have stone pathways leading to the entrance, these two buildings have such pathways. The whole city is inclined 6 degrees to the West of north, but the two circular structures in the Bailey have openings that are exactly to the north and west respectively. In addition, the west-facing structure has two walls that are so constructed that their shadow would just touch the entrance to the structure on winter and summer solstice days.

We have simulated the Bailey structures by making assumptions about the superstructure such as the height of the walls (2.5 meters) the flat roof. We have also assumed the presence of an aperture of a certain size (which is not crucial to the simulation) and its positioning. However, none of these parameters are at variance with what is known about Harappan architecture (Possehl, 2002).
Using these assumptions we have simulated the movement of the image cast by a hole in the ceiling of the structures. The image clearly coincides with important points within the structure. Hence important days of solar calendar could easily be identified by analysing the image inside the room. The narrow beam of light from the entrances would also enhance the perception of the movement of the sun over the period of one year.
In the case of Structure 1, what is interesting is that for the given geometry of the aperture above the southern extreme of the straight wall, the northern and southern extremes of the straight wall mark the points where the circle of light is cast at noon on the solstices. A simple long marked plank of wood on the path would allow reading of the calendar in a unique and accurate way, especially if the hole in the roof used here is replaced by a slit.
In the case of Structure 2, once again, for the given geometry of the aperture above the southern extreme of the circular wall, the extremes of the north - south diameter of the room mark the points where the circle of light is cast at noon on the solstices. In addition, the positioning and extent of the two E-W oriented walls as well as the slit in the circular wall, respond to the positions of sunset on the solstice days.
Conclusions
It is highly implausible that an intellectually advanced civilisation such as the Harappan civilisation did not have any knowledge of positional astronomy (see for example, Vahia and Menon, 2011). However, apart from some suggestive references (Danino, 1984), there has been no positive identification of any astronomy-related structure in any of the 1500-odd sites known today. The structures in the Bailey at Dholavira, however, seem to have celestial orientations inbuilt into their design. More precisely, these structures seem to have a response to the solar geometry at the site inbuilt into their design. It is, therefore, highly probable that these two rooms in the structure were meant for observations of the sun. If so, this is the first identification of a structure used for observational astronomy in the context of the Harappan Civilization.

We summarise our arguments in favour of this suggestion as follows:
1) The City of Dholavira is on what is thought to have been an island at that time and is also almost exactly on the Tropic of Cancer and was an important centre of trade. Keeping track of time would therefore be crucial to the city. No obvious structures have been identified in Dholavira that could have aided this.
2) The Bailey has an inclination that corresponds to the latitude of the place and hence, viewed from the south, it would point to the north celestial pole.
3) While the layout of the whole city is 6 degrees to the west of north the two structures of interest have opening in exact North and exact West (with an error of less than 1o).
4) These two structures are not conducive to human habitation and have well defined stone paths leading to and into the structure.
5) A simulation of the nature of the structure and internal movement of the sunlight passing through into the structure by assuming reasonable superstructure with a strategic hole in the ceiling reveals interesting patterns. The interplay of image and the structure of the structure and its surrounding structures all seem to suggest that the structure which is consistent with it being a solar observatory to mark time.
6) The west-facing circle has two flanking walls outside the exit whose shadow touches the entrance on winter and summer solstice.
7) The two square well-like structures at the southern end would provide an excellent location to observe zenith transiting stars even in the presence of city lights, which are certain to have lit prominent places like the Citadel.

8) Arguing from sociological point of view we suggest that such structures had to exist in all major cities and hence our suggestion is consistent with other aspects of this sophisticated civilisation.
We therefore conclude that the possibility that the Bailey may be a calendrical and astronomical observatory should be seriously considered. If this is true, then the Harappan observatories had fundamentally different design ideas from, say, megalithic structures of the same function and was more akin to similar structures found in South America several millennia later (Hadingham, 1983).
Acknowledgement
The authors wish to acknowledge the funding for the project from Jamsetji Tata Trust under the programme Archaeo Astronomy in Indian Context. We also wish to gratefully acknowledge the permission given to us by the Archaeological Survey of India to survey the site in 2007, 2008 and 2010. Without this it would have been impossible to do the work. We also wish to thank our friends Mr. Kishore Menon and others whose endless discussions greatly helped in this work. We also wish to thank Prof. Vasant Shinde for his continuing encouragement for this work. We wish to thank Sir Arnold Wolfendale for helpful suggestions.

References
1. Agrawal D P, 2007, The Indus Civilisation, Aryan Books International
2. Danino, M, 2007, Man and Environment
3. Danino M, 1984, The Calendar Stones of Mohenjo-daro, Interim report on the field work carried out at Mohenjo-daro 1982 - 1983, ed. Michael Jensen and G Urban, Aachen and Roma, volume 1
4. Hadingham, E., 1983, Early Man and the Cosmos William Heinemann, Ltd. London.
5. Joshi J P, 2008, Harappan Architecture and Civil Engineering, Rupa Publications India
6. Possehl, G. L. (2002) The Indus Civilization: a contemporary perspective, Vistaar Publications, New Delhi
7. Ratnagar, S. (2001) Understanding Harappa: civilization in the Greater Indus valley, Tulika Books, New Delhi
8. Rajesh S V and Patel, A, 2007, A gazette of Pre and Post historic sites in Gujarat , Man and Environment, 33. 61 - 136
9. Vahia M N and Menon S, 2011, Foundations of Harappan Astronomy, to appear in the proceedings of the 7th International Conference on Oriental Astronomy, Tokyo, Japan, September 2010.
10. Vahia M N and Yadav Nisha, 2011, in Journal of Social Evolution and History
11. Wright Rita P, 2010, The Ancient Indus: Urbanism, Economy and Society, Cambridge University press.

Frequency-hopping spread-spectrum invention

                           Frequency-Hopping Spread Spectrum (FHSS)


Frequency-Hopping Spread-Spectrum (FHSS) is a spread spectrum modulation scheme that uses a narrowband carrier that changes frequency in a pattern known to both transmitter and receiver. Properly synchronized, they maintain a single logical channel. To an unintended receiver, FHSS appears as short-duration impulse noise. More simply, the data is broken down into packets and transmitted to the receiver of other devices over numerous “hop frequencies” (79 total) in a pseudo random pattern. Only transmitters and receivers that are synchronized on the same hop frequency pattern will have access to the transmitted data. The transmitter switches hop frequencies 1,600 times per second to assure a high degree of data security

Hedy Lamarr  & George Antheil are often credited and holds original patent for Frequency-Hopping Spread Spectrum (FHSS)

                                                                            

Hedy Lamarr (9th November 1913 – 19th January 2000) was an Austrian-American actress , Inventor and mathematician, celebrated for her great beauty, who was a major contract star of MGM's "Golden Age." When she worked with Max Reinhardt in Berlin, he called her the "most beautiful woman in Europe" due to her "strikingly dark exotic looks," a sentiment widely shared by her audiences and critics. She gained fame after starring in Gustav Machatý's Ecstasy, a film which featured close-ups of her character during orgasm in one scene, as well as full frontal nude shots of her in another scene, both very unusual for the socially conservative period in which the bulk of her career took place.

Mathematically talented, Lamarr also co-invented—with composer George Antheil—an early technique for spread spectrum communications and frequency hopping, necessary for wireless communication from the pre-computer age to the present day.

Hers & George Antheil system of radio selective switching as it is called now as Frequncy hopping is used in CDMA mobile Telephony systems.

Code division multiple access (CDMA) is a channel access method used by various radio communication technologies. It should not be confused with the mobile phone standards called cdmaOne, CDMA2000 (the 3G evolution of cdmaOne) and WCDMA (the 3G standard used by GSM carriers), which are often referred to as simply CDMA, and use CDMA as an underlying channel access method.

One of the concepts in data communication is the idea of allowing several transmitters to send information simultaneously over a single communication channel. This allows several users to share a band of frequencies (see bandwidth). This concept is called multiple access. CDMA employs spread-spectrum technology and a special coding scheme (where each transmitter is assigned a code) to allow multiple users to be multiplexed over the same physical channel. By contrast, time division multiple access (TDMA) divides access by time, while frequency-division multiple access (FDMA) divides it by frequency. CDMA is a form of spread-spectrum signalling, since the modulated coded signal has a much higher data bandwidth than the data being communicated.

Avant garde composer George Antheil, a son of German immigrants and neighbor of Lamarr, had experimented with automated control of musical instruments, including his music for Ballet Mécanique, originally written for Fernand Léger's 1924 abstract film. This score involved multiple player pianos playing simultaneously. 

                                                                    

Antheil wrote a nationally syndicated newspaper relationship advice column, as well as regular columns in magazines such as Esquire and Coronet. He considered himself an expert on female endocrinology, and wrote a series of articles about how to determine the availability of women based on glandular effects on their appearance, with titles such as "The Glandbook for the Questing Male".

Antheil's interest in this area brought him into contact with the actress Hedy Lamarr. Lamarr had fled her Austrian munitions-making husband, and coming to the US had become fiercely pro-American. As a result of a chance conversation, they conceived and patented a frequency-hopping torpedo guidance system. Lamarr contributed the knowledge of torpedo control gained from her husband and Antheil a method of controlling the spread spectrum sequences using a player-piano mechanism similar to those used in Ballet Mécanique. Despite the initial enthusiasm of the U.S. Navy, the importance of the Antheil-Lamarr discovery was only acknowledged in the 1990s.The creation of the device designed by Lamarr and Antheil was not implemented until 1962, when it was used by the U.S. military in Cuba. Later it served as a basis for modern communication technology, such as CDMA transmission protocol for cellular telephones.

During World War II, he participated in the "Hollywood Anti-Nazi League for the Defence of American Democracy" with Oscar Hammerstein and others, putting on exhibits of artworks banned in Nazi Germany such as those by Käthe Kollwitz. He also published a book of war predictions, entitled The Shape of the War to Come.

Lamarr took her idea to Antheil and together, Antheil and Lamarr submitted the idea of a secret communication system in June 1941. On August 11, 1942, US Patent 2292387 was granted to Antheil and "Hedy Kiesler Markey," Lamarr's married name at the time. This early version of frequency hopping used a piano roll to change between 88 frequencies and was intended to make radio-guided torpedoes harder for enemies to detect or jam. Although a presentation of the technique was soon made to the U.S. Navy, it met with opposition and was not adopted.

The idea was not implemented in the USA until 1962, when it was used by U.S. military ships during a blockade of Cuba after the patent had expired. Perhaps owing to this lag in development, the patent was little-known until 1997, when the Electronic Frontier Foundation gave Lamarr an award for this contribution. It is reported that, in 1998, Ottawa wireless technology developer Wi-LAN, Inc. "acquired a 49 percent claim to the patent from Lamarr for an undisclosed amount of stock" (Eliza Schmidkunz, Inside GNSS), although expired patents have no economic value. Antheil had died in 1959.

Lamarr's and Antheil's frequency-hopping idea serves as a basis for modern spread-spectrum communication technology, such as Bluetooth, COFDM used in Wi-Fi network connections, and CDMA used in some cordless and wireless telephones. Blackwell, Martin, and Vernam's 1920 patent Secrecy Communication System (1598673) seems to lay the communications groundwork for Kiesler and Antheil's patent, which employed the techniques in the autonomous control of torpedoes.

Lamarr wanted to join the National Inventors Council, but was reportedly told by NIC member Charles F. Kettering and others that she could better help the war effort by using her celebrity status to sell War Bonds.

Lamarr died in Casselberry, Florida, on January 19, 2000, aged 86, from natural causes. Her son Anthony Loder took her ashes to Austria and spread them in the Vienna Woods, in accordance with her last wishes while Antheil died of a heart attack in the New York City borough of Manhattan. His legacy included two accomplished students, Henry Brant and Benjamin Lees. He is buried in Riverview Cemetery, in Trenton, New Jersey.

Key Words:  Frequency-hopping  George Antheil Hedy Lamarr  Hedy Kiesler Markey  Code division multiple access (CDMA) Frequency-hopping spread-spectrum invention

என்னடி முனியம்மா - வாங்க மாப்பிளை வாங்க 1984

அட என்னடி முனியம்மா உன் கண்ணுல மையி... யாரு வச்ச மையி... இது நான் வச்ச மையி...' என்ற உண்மையான கிராமியப்பாடல் ! 1984 ஆம் வருடம் வந்த வாங்க மாப்பிளை வாங்க என்ற படத்தில் டி.கே. எஸ். நடராஜனின் கணிர்க் குரலில் வந்து சூப்பர் டுபர் ஹிட் ஆனது இராஜாவின் இசை ஆளுமையும் மீறி ! அப்போது இந்த பாடலைப் பாடி ஈவ் டீசிங் நடக்கும். இதுவரை இந்த பாடலை நான் சுமார் நான்கு முறை மட்டுமே பார்த்துள்ளேன் . சிவா சங்கர் என்பவற்றின் தயாரிப்பு , கதை, திரைக்கதை, வசனம் மற்றும் இயக்கம் , நடிப்பில் சங்கர் - கணேஷ் இசையில் வந்த படம். சிவசங்கர் கங்கை அமரன் இசையில் " கரடி " என்று படமும் அதே வருடம் எடுத்தார் அதிலும் இதிலும் அவருக்கு ஜோடி தேவிஸ்ரீ !